ဘယ္ေတာ့မွ မက်က္ေတာ့ဘူး
ေသြးလည္း သိပ္မထြက္ေတာ့ဘူး
အဲဒီ နာက်င္မႈကလည္း
ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္မသြားဘူး ။
ျပန္လာမွာလား …..
0950 …..
Ph တစ္ခ်က္ဆက္႐ံုနဲ႔ ။
အဆင္ေျပသြားမွာလား …..
ရင္ခြင္တံခါးကို
ေနာက္တစ္ကိုယ္စာ ဖြင့္ေပး႐ံုနဲ႔ ။
အသိစိတ္မဲ့ေရစီးမွာ
အဲ့ဒီခ်စ္ျခင္းက
ဟာလာဟင္းလင္း အဆိပ္သင့္ေစလို႔ ။
ဒီလိုပါပဲ
ဒီလိုပါပဲေလ
ဘယ္ေတာ့မွ မက်က္ေတာ့ဘူး
ေသြးလည္း သိပ္မထြက္ေတာ့ဘူး …..။
သားငယ္
November (2010)
(Chronic Ulcer = က်က္ရန္ ခက္ခဲေသာအနာ၊ တီဘီေရာဂါႏွင့္ ကင္ဆာေရာဂါ တို႔တြင္ ေတြ႕ရေသာ အနာမ်ဳိး)
နင္ေျခြခ်ခဲ့ေတာ့
ေျမမခ မိုးစက္ေတြနဲ႔
ေျဖမရခဲ့ သူရယ္ပါ ။
က်ိန္စာလြယ္ ႏႈတ္ခမ္း
ပံုျပင္ဆန္ ဇာတ္လမ္းနဲ႔
အနမ္း႐ိုင္း႐ိုင္း ရာသီေတြကိုမွ
ညႊတ္ခ ဦးတိုက္
႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ အလိုက္မွားခဲ့ သူပါ ။
တမ္းတရျခင္းေတြကို
အလြမ္းခ သီခ်င္းေတြဖြဲ႕လို႔
ႏြမ္းလ် ညခင္းေတြထဲ
အက္ကြဲ ေအးခဲတိတ္ဆိတ္
အိပ္မရေအာင္ ညဥ္္းခဲ့ရသူပါ ။
ေအသင္ရဲ႕ အဆိပ္သီးေတြကိုမွ
တခုပ္တရ ခူးဆြတ္ခဲ့မိတာ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ငါတစ္ေယာက္တည္း
မိုးသည္းထဲမွာ ေၾကြ
တေစဆ လို အဆင္းနဲ႔
ေျခခင္းမသာတဲ့ ေန႔ေတြထဲ
မျမင္ႏိုင္ေအာင္ ေမွာင္မဲခဲ့တယ္ ။
သားငယ္
April (2000)
ျပဇာတ္ဆန္လိုက္ပံုမ်ား ……
ေ၀ဒနာတံဆိပ္ ကပ္တဲ့
အဆံုးသတ္တာ ေျခာက္တိေျခာက္ကပ္ စြန္းေပလို႔ ။
ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို အေပ်ာ္ႀကံခဲ့တာလဲ
ဘယ္သူ႕ ႏွလံုးသား ေက်ာျပင္က
ပူေလာင္ေပါက္ၿပဲလို႔
ဘယ္သူ႔အရိပ္ကမ်ား
ရွည္လ်ားေအးခဲ က်န္ခဲ့မွာတဲ့လဲ ။
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔မွ
ေထြခင္းတမ္း ကစားခဲ့ၾကတာကိုး …..။
ဒီလိုနဲ႔
ေရစိုျခင္းကင္းတဲ့ April
ေျဖမဆည္ အပူသည္ ရက္စြဲေတြက
ျပဇာတ္ဆန္ေနလိုက္ပံုမ်ား …..။
သားငယ္
April (2011)
